Nynke van Hichtum - haar leven en werk
Nynke van Hichtum kennen we vooral van het kinderboek "Afke's tiental". Haar betekenis voor de kinderliteratuur reikt echter veel verder dan dit ene boek. Succes heeft vaak een keerzijde. Dat heeft de schrijfster in haar persoonlijk leven als geen ander ondervonden.
Het leven van Nynke (Nienke) van Hichtum (1860-1939)
Jeugd en jonge jaren
Nynke van Hichtum, pseudoniem voor Sjoukje Bokma de Boer wordt bekend als schrijfster, vertaalster en bewerkster van tientallen boeken waarvan vooral "Afke's tiental" ons is bijgebleven. De liefde voor verhalen krijgt zij van huis uit mee. Ook op school wordt ze gestimuleerd om iets met haar talent te gaan doen. Dat doet ze uiteindelijk ook en haar man, de socialist Pieter Jelles Troelstra stimuleert haar daarin. In de beginjaren van haar huwelijk is dat ook nodig, want financieel is het moeilijk.
Ambitie en gezin
Het huwelijksleven verloopt niet zoals gewenst. Er worden twee kinderen geboren. Sjoukje blijkt lichamelijk niet sterk te zijn. De zorg voor haar kinderen, het huishouden en het werk zijn te veel. Een hartaanval in 1892 maakt het er niet beter op. De kinderen gaan naar een Landerziehungsheim in Duitsland, waar ze in de socialistische gedachte worden opgevoed. Sjoukje en haar man groeien steeds verder uit elkaar. Troelstra wijdt zich volledig aan de politiek en laat zich nog weinig aan zijn gezin gelegen. Bovendien is er een andere liefde in zijn leven. In 1907 scheidt het paar. Sjoukje blijft schrijven. Samen met haar zoon maakt ze veel culturele reizen. Een vaste woon- of verblijfplaats heeft ze niet meer. In 1938 wordt ze ziek. Ondanks plannen voor nieuw werk overlijdt ze in 1939.
Afke's tiental
Het meest bekende boek van de schrijfster is gebaseerd op verhalen en gebeurtenissen uit het echte leven. In het boek staat de moederfiguur centraal. Ondanks het armoedige bestaan, is het vooral zij die zorgt, dat de gezinsleden een warm thuis hebben, waar ze met liefde op terug kijken.
Het werk van Nynke van Hichtum
Van Hichtum was van mening, dat een kinderboek pas dan goed was, wanneer het jong en oud aansprak. Ze hield er niet van een leeftijdsgrens te hanteren voor haar lezers. Door het schrijven van recensies en artikelen probeerde zij de kinderliteratuur te promoten en op een hoger plan te brengen. Met haar vertalingen van werk uit de wereldliteratuur maakte ze dit werk ook voor Nederlandse lezers bereikbaar.